کتاب دختری با هفت اسم اثر هیئون سئو لی

این کتاب داستان بیداری دختری است که باوجود فرار از کشورش، در جهان غریبه ای فراری محسوب می شود. یک تبعیدی هرچقدر هم که سعی کند خودش را با جامعه ی کره جنوبی وفق دهد، باز هم نمی تواند به عنوان شهروند این کشور پذیرفته شود.

خانه ی کودکی هیئون سئو در مرز چین قرار داشت. در نقطه ای به دور از حدود کشور محصورش. زمانی که قحطی دهه ی 1990 گریبان این کشور را گرفت، او شروع به تفکر و پرسش گری کرد. پس از همه ی اینها به این نتیجه رسید که او و تمامی مردمی که می شناسد، شستشوی مغزی شده اند و با این حجم زیادی از فقر و گرسنگی  لقب «بهترین کشور روی زمین» تنها یک فریب و دلخوش خنک ساده ای بوده که سالهای سال آنان را در چنین رنجی راضی نگاه داشته است.

این کتاب ماجرای هراس آور دختری است که برای فرار از دستگیری و رساندن خانواده اش به آزادی، خودش را به آب و آتش می زند. او در سن هفده سالگی تصمیم می گیرد از مرز کره خارج شود. مرزی که رژیم مخفی کار و ستمگر کمونیست به روی شهروندان بسته است.

اما کاش فرار از مرزهای جغرافیایی پایان راه بود. انگار درتک تک سلول های مغزی ما باورهای ریز و درشتی خانه کرده اند که برای نجات از آن ها باید مایل ها وکیلومترها مسیرهای نرفته را طی کنیم. مسیرهایی که روی هیچ نقشه و هیچ جای زمین نشانی از آن ها نیست.